| تهیه سامانه نانوبیوکامپوزیتی اوره-پلی فنل-مونت موری لونیت و بررسی الگوی رهایش آن در شرایط آزمایشگاهی |
| کد مقاله : 1030-SINAWEB (R1) |
| نویسندگان: |
|
حسین صباحی *1، محمد گلباشی2، ایرج اله دادی3، علی نازک دست4، سید مرتضی حسینی2 114395-1561 2گروه مهندسی علوم زیستی- دانشکده علوم و فنون نوین- دانشگاه تهران 3گروه زراعت و اصلاح نباتات- پردیس ابوریحان- دانشگاه تهران 4گروه صنایع پلیمر- دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ- دانشگاه امیر کبیر |
| چکیده مقاله: |
| چکیده: یکی از راه‌های فائق آمدن بر مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف بی رویه کودهای نیتروژنه در مزارع و باغات، کندرهاکردن کود اوره با کمک فناوری نانو است. یکی از نانوذراتی که جهت بارگذاری و در نتیجه کند رها کردن اوره استفاده می شود نانوذرات آلومنیوم - سیلیکات منجمله مونت موری لونیت می باشد که از خود خاک گرفته شده و در صورت برگشت به طبیعت کاملا اکوفرند می‌باشند. پلی‌فنل مورد استفاده در این پژوهش از پوست میوه انار با استفاده از حلال آب استخراج شد. بارگذاری اوره و پلی فنل درون نانوذرات مونت موری لونیت به روش انحلال مستقیم و به کمک استریر انجام شد. مشخصه‌یابی نانوکامپوزیت‌های سنتز شده، به کمک آنالیزهای دستگاهی XRD (آنالیز پراش پرتو ایکس) انجام شد. در فاز اول نانوکامپوزیت اوره- سیلیکات، در فاز دوم نانوکامپوزیت پلی فنل- سیلیکات و در فاز سوم سنتز نانوکامپوزیت اوره- پلی فنل- سیلیکات انجام شد. نتایج آنالیز پراش پرتو ایکس نشان داد که در نانوکامپوزیت اوره- سیلیکات و پلی‌فنل- سیلیکات، مولکول اوره و پلی‌فنل به ترتیب باعث افزایش فاصله بین لایه-ای نانوذرات سیلیکاتی از 5/12 انگستروم به 12/17 و 29/15 انگستروم شدند. در مورد نانوکامپوزیت اوره- پلی فنل- سیلیکات نیز فاصله بین صفحات به 95/16 انگستروم افزایش یافت. آزمایش رهایش نشان داد که پس از گذشت 45 ساعت به ترتیب 25 و 8 درصد از اوره و پلی فنل بارگذاری شده بین صفحات نانویی ذرات سیلیکاتی در محیط آبی رهاسازی شد. این موضوع بیانگر رهایش آهسته اوره و پلی فنل از کامپوزیت اوره- پلی فنل- سیلیکات است. |
| کلیدواژه ها: |
| نانوذرات سیلیکاتی، میان‌افزائی، اوره، پلی‌فنل های گیاهی، مونت موریلونیت |
| وضعیت : مقاله منتشر شده است |
