پذیرفته شده برای پوستر

¹محمود اوصانلو ؛ ²امیر امانی؛ ³محمد مهدی صداقت؛ ⁴حسن سرشتی

¹دانشکده فناوریهای نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

²دپارتمان نانوفناوری پزشکی، دانشکده فناوریهای نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

³دپارتمان حشره شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

⁴دپارتمان شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

استفاده مداوم از لاروکش‌های شیمیایی سبب بروز مقاومت در بسیاری از گونه‌ها و نیز بروز آلودگیهای محیط زیست در سراسر جهان گردیده است. فرموله نمودن اسانسها به نانوامولسیون و استفاده به عنوان لاروکش، جایگزین مناسبی برای این منظور محسوب می‌گردد. در این پژوهش ابتدا قدرت لاروکشی اسانس ترخون بر علیه آنوفل استفنسی طبق روش توصیه شده WHO بررسی گردید. غلظت کشندگی 50 و 90% ان به کمک نرم افزار SPSS v 22 و آنالیز پروبیت به ترتیب 11.36 و 17.54 µL L-1 تعیین شد. سپس با استفاده از تویین 20 و ایزوپروپیل الکل به عنوان سورفکتانت و کمک سورفکتانت، یکسری نانوامولسیون با گستره اندازه ذره ای 10 تا 291 نانومتر آماده گردید. پایداری نانوامولسیونهای مطلوب در برابر رقیق سازی در تست لاروکشی بررسی گردید. در نهایت خاصیت لاروکشی دو نانوامولسیون با اندازه ذره‌ای اولیه 15 و 14 نانومتر با اسانس محلول بررسی شد. اندازه ذرات فرمولاسیونهای مذکور پس از رقیق سازی در تست لاروکشی به ترتیب 9310 و 11 نانومتر گردید. به عبارتی ساختار نانوامولسیون اول کاملا بهم ریخت و به میکروامولسیون تغییر کرد. قدرت لاروکشی نانوامولسیون پایدار با اندازه ریزتر، بدلیل نفوذ بهتر به بدن لارو، به صورت معناداری نسبت به نانوامولسیون دیگر و اسانس افزایش داشت. با توجه به قدرت لاروکشی بالای اسانس ترخون و نیز افزایش معنادار کارایی آن پس از فرموله شدن، می‌توان با طراحی و ساخت نانوامولسیون‌های مختلف، به لاروکش ارزان قیمت و در عین حال بی خطر برای محیط زیست دست یافت.

آنوفل استفنسی؛ اسانس ترخون؛ خاصیت لاروکشی و نانوامولسیون